The Moon has a Complicated Geography

The Moon Has a Complicated Geography is het tweede deel van een aan kunst uit Nederland gewijde trilogie in De Vleeshal in Middelburg. Het eerste deel was de tentoonstelling Herfsttij van het modernisme in 2012, waarin een vijftiental kunstenaars werden gepresenteerd die bezig zijn met een herneming van het modernisme.

Impliciet werd hier ook de teloorgang van de modernistische waarden aan de orde gesteld, in tijden van een economische crisis. In de huidige tentoonstelling gaat directeur en curator Lorenzo Benedetti verder in op de vraag hoe het verleden centraal staat in het werk van Nederlandse kunstenaars. Dit keer verwijst de titel niet naar de historicus Huizinga, maar naar een gedicht van de beatdichter Diane Wakoski. Het dient als metafoor voor ‘het artistiek onderzoek naar hedendaagse ontwikkelingen en de complexiteit en rijke verscheidenheid van dit moment’.

Hieruit zou je kunnen concluderen dat het moeilijk is om de huidige tijd weer te leven. Toch signaleert Benedetti een rode draad bij de acht kunstenaars die hij selecteerde. Hoe uiteenlopend hun mediagebruik ook is, overeenkomstig is een interesse in wat Benedetti ‘het historisch perspectief’ noemt. Dat is bijvoorbeeld te zien in de indrukwekkende 35mm film View from the Acropolis (2008- 2012) van Lonnie van Brummelen & Siebren de Haan. De film toont een uitgestrekt landschap in de buurt van het Turkse Izmir, waar het Pergamonaltaar in de negentiende eeuw op initiatief van een Duitse wegenbouwer werd opgegraven. De afwezigheid van het altaar wordt gepresenteerd als een voelbaar gemis, misschien zelfs een vorm van fantoompijn.